Астравы. Андрэй Кузнечык

Ну й навіны! Ну й навіны!

У мышэй свая краіна!

На трапічным астраўку

Яны грэюцца ў пяску.

Дым айчыны

Вецер выдзімае з неба дым –

Час прыборкі.

Над Каменнай Горкай

Змітру Дразду. З народзінамі.

Гартаючы календары – яны друкуюцца наперад –

Пабачым некалі і мы, як выпраўляе хібы Час.

Гісторык ведае цану і ведаў, і надзей, і веры.

Блазен. Ахвярую Алене Германовіч

З блазна рагочуць, калі ён пацвельвае іншых.

А за сябе лезуць біцца, ўпадаючы ў шал.

Блазна не лічаць за роўню – мазгамі не выйшаў,

Тварам крывы, а душа – хіба ў блазна душа?

Тацяне Крыцкай – з народзінамі

Валадарка дзіцячых усмешак

Не стамляецца цуды ствараць.

Хай збываюцца мары ў найлепшых,

Хай жыццё толькі песціць і цешыць,

У душы распускаюцца вершы,

Сіл хапае ісці сярод першых,

Рук і сэрца – Сусвет абдымаць. 23.03.24

«Да минёт…» Макс Винярский

Традиционная молитва «Да минёт…»

Порождена отчаяньем и страхом,

Что достиженья или планы станут прахом,

Савяняты. Андрэй Кузнечык

У дупле старога дуба

Савяняты чысцяць дзюбы

Пастай з тоўчанай карой

Гнутай шчоткаю дзюбной.

Водгук на фільм “Амерыканскае чытво” (“American fiction”) – Віталь Цыганкоў

Пакуль усе не пачалі абмяркоўваць Оскары, распавяду пра адзін фільм, які знаходзіцца сярод прэтэндэнтаў – але, як мне падаецца, пройдзе міма прэміяў.

ТАКТАКІЗМ. Віктар Жыбуль

Роднай мове ўзносім мы малітвы,

хоць яна нас чуе не заўжды –

быццам ходзім па лязе галітвы,

быццам рэжам пальцам правады.

Invictus. Непераможаны. Пераклад Алены Церашковай

З ночы, што сцелецца нада мной,

чорнай, бы прагнае прорвы трыбух,

дзякую ўсім багам за мой

не пераможаны лёсам дух.

Ў цісках абставінаў я не ўзвыў,

і пад абвалам пякельных няўдач

не ўгнуў скрываўленае галавы,

ніхто не пачуў мой енк ці плач.

За межамі месца гневу ды слёз,

дзе ценем навіс Жах забыцця,

пагроза гадоў непражытых  скрозь

знойдзе мяне без страху й ныцця.