Category Archives: Вершы
Астравы. Андрэй Кузнечык
Ну й навіны! Ну й навіны! У мышэй свая краіна! На трапічным астраўку Яны грэюцца ў пяску.
Дым айчыны
Вецер выдзімае з неба дым – Час прыборкі. Над Каменнай Горкай
Змітру Дразду. З народзінамі.
Гартаючы календары – яны друкуюцца наперад – Пабачым некалі і мы, як выпраўляе хібы Час. Гісторык ведае цану і ведаў, і надзей, і веры.
Блазен. Ахвярую Алене Германовіч
З блазна рагочуць, калі ён пацвельвае іншых. А за сябе лезуць біцца, ўпадаючы ў шал. Блазна не лічаць за роўню – мазгамі не выйшаў, Тварам крывы, а душа – хіба ў блазна душа?
Тацяне Крыцкай – з народзінамі
Валадарка дзіцячых усмешак Не стамляецца цуды ствараць. Хай збываюцца мары ў найлепшых, Хай жыццё толькі песціць і цешыць, У душы распускаюцца вершы, Сіл хапае ісці сярод першых, Рук і сэрца – Сусвет абдымаць. 23.03.24
«Да минёт…» Макс Винярский
Традиционная молитва «Да минёт…» Порождена отчаяньем и страхом, Что достиженья или планы станут прахом,
Савяняты. Андрэй Кузнечык
У дупле старога дуба Савяняты чысцяць дзюбы Пастай з тоўчанай карой Гнутай шчоткаю дзюбной.
ТАКТАКІЗМ. Віктар Жыбуль
Роднай мове ўзносім мы малітвы, хоць яна нас чуе не заўжды – быццам ходзім па лязе галітвы, быццам рэжам пальцам правады.
Invictus. Непераможаны. Пераклад Алены Церашковай
З ночы, што сцелецца нада мной, чорнай, бы прагнае прорвы трыбух, дзякую ўсім багам за мой не пераможаны лёсам дух. Ў цісках абставінаў я не ўзвыў, і пад абвалам пякельных няўдач не ўгнуў скрываўленае галавы, ніхто не пачуў мой енк … Continue reading
Падручнік па гісторыі – надзейней. Макс Вінярскі
Шляхоў адрозных у Сусвеце шмат, І не злічць магчымых накірункаў. Праз тысячы няўлічаных варункаў Жыцця шляхі прыводзяць нас да крат. За імі – розных лёсаў блытаніна, Тут мешаніна здрады ды хлусні, Адчаю хвалі топяць берагі, Тут кожны з нас – … Continue reading