Старыя ды новыя загадкі пра жывёл. Частка 4.
16. З перапуду ён бялее, а са злосці чырванее.
Ногі-шчупалы ў прысосках, з іх не вырвешся так проста.
Дзюба як у папугая, вокі два, ды не міргае.
Калі трэба класці яйкі, ямку ў дне капае мамка,
Смецце з яек прыбірае, струменём іх прамывае,
Месяцамі не палюе – дзеля дзетак галадуе.
Уцякае ад пагоні – лье чарнілы за спіною,
Вораг не знайшоў дарог – малайчына асьміног.
17. Аўстралійская жыхарка носіць торбачку для яйка,
Ў торбе й дзетку падгадуе, малаком яе частуе.
Хоць сваёй не мае хаткі, рые норку дзіцянятку.
У клубок нібыта вожык хуценька скруціцца можа,
Ці зарыецца ў глебу – толькі жмут калючак зверху,
А самой яе не відна. Што за звер такі? Яхідна.
18. Як бяжыць на двух нагах – ён на ўсіх наводзіць жах.
Па вадзе як па сухому ён спяшаецца дадому.
30 сантыметраў рост – 40 сантыметраў хвост.
Сам зялёны, як трава, нібы ў шлеме галава.
З галавы і да хвасціны грабянец уздоўж храбціны.
Добра плавае, нырае, і па сушы ён гуляе,
Есць звычайна чарвякоў, траўку, часам слімакоў.
Калі раз пабачыш блізка, дык запомніш васіліска.
Алена Церашкова
УМНИКИ-РАЗУМНІКІ 